Özgüven ve Kibir
“Kibir zayıf insanın güçlü olma taklididir.” Diyor Eric Hoffer. Bu yazının konusu da kibir ve özgüven farkı…
Gelen mesajlardan ve yorumlardan gördüğüm kadarıyla özgüven ve kibir birbiriyle çok karıştırılan iki kavram. Oysa ki ikisi birbirinden tamamen farklı…
Nedir bu farklar?
- Özgüvenli bir insanın kendini kimseye ispatlamaya ihtiyacı yoktur. Oysa kibirli kişinin tüm hareketleri kendini kanıtlamaya yöneliktir. Özgüvenli kişi kimsenin gözüne girmek için çaba göstermez. Bunun aksine kibirli kişinin tüm hareketleri: ben burdayım, ben varım, beni görün beni sevin, bana değer verin, sizden üstünüm bunu sizde kabul edin diyordur.
- Özgüvenli bir kişi kendini diğer insanlarla kıyaslamaz tek kıstası kendisidir. Ortada bir yarış olmadığının farkındadır. Diğer insanların mutluluğu ya da mutsuzluğu onun kendisi hakkındaki düşüncelerini etkilemez. Kibirli insan ise başkalarının mutsuzluğundan beslenir. Bunu kendisinin diğerlerinden daha iyi olduğunu gösteren bir kanıt olarak alır. Hatta yarışır. Ve üste çıkma isteği vardır.
- Özgüvenli insan bilmediği konuyu açıkca söyleyebilir. Ve öğrenmeye açıktır. Soru sormaktan çekinmez. Diğerlerinden bir şeyler öğrenmenin onu küçülteceğini düşünmez, aklına bile gelmez. Oysa kibirli kişi bilmediğini kabul etmez. Bilmese bile bunu söyleyemez. Belki de bilmediğini bilmez. Bilmediğinin farkında olsa bile çoğu zaman biliyormuş gibi davranır. Kendisine soru sorulsun ister. Yerine göre konunun otoriteleriyle bile tartışmaya girişebilir. Öğrenmeye açık değildir.
- Aynı zamanda özgüvenli insan dinlemeyi bilir. Sürekli konuşmak zorunda değildir. Sözü bölündüğü zaman çıkışmaz ve sinirlenmez. Kibirli kişi ise sürekli konuşan taraf olmak ister, o cevaplasın, sözü kesilmesin ama o herkesin sözünü kesebilsin ister. Sürekli nasihat verme havasındadır ama dinlemeyi bilmez.
- Özgüvenli insan eleştirilmekten korkmaz, rahatsız olmaz. Kendisine yapılan eleştiriyi dinler, gerekirse üzerinde düşünür, haklılık payı varsa kendisinde bir şeyleri değiştirebilir. Kibirli kişi ise eleştriyi kaldıramaz. Böyle bir durumda sinirlenir ya da arka arkaya bahaneler üretir.
- Özgüvenli insanlar başkalarının hatalarını ortaya çıkartmaya çaba göstermezler. Başkalarının hatalarıyla dalga geçip onları rezil etmez. Oysa kibirli kişi ondan iyi olduğunu göstermek adına insanları rezil etmeyi umursamaz.
Bu sebeple nerede kendini özellikle aşırı öven, kendini diğer insanlarla kıyaslayıp üste çıkan, benim bildiğim en doğrusu aksi ihtimaller dahilinde bile değil diyen ya da bu tavırlarda takılan bir insan görürsen bil ki o özgüvenli değil aksine kendinde eksik gördüğü bir şeyi kapatmak için dikkati başka yere yönlendirmeye çalışan bir kişidir. Ben kendi adıma bu tarz insanlarla karşılaştığımda yaptığım şey. Onlarla savaşmamaktır. Çünkü bunu yaptığımda ben de onlarla aynı seviyede olmuş olurum. Ve egolarını beslerim. Öğrenmeye açık olmayan kimseye savaşarak bir şeyler öğretilemez.
Özgüven yarışmaktan ziyade, kendi değerini kendi içinden bilmektir. Yani yeteneklerinin farkındalığından dolayı, sakin ve güçlü bir tavırla sarsılmadan durabilmektir.
Bilmedikleri bir şey karşılarına çıktığında biliyormuş gibi yapmak yerine öğrenmeye açık olmaktır.
Özgüven kendini olduğun gibi görmen ve sunabilmenle alakalıdır, başkalalarının gözünden nasıl görünmek istediğinle değil.
Yazının başında da dediğim gibi bu yazıyı özgüvenli olmaya çalışırken kibirli ve itici bir insana dönüşmemeniz için uyarı mahiyetinde yaptım. Lütfen ama lütfen buna dikkat edin.
Bu arada tabii ki kibirli kişilerle baş etmenin yolları da var. Eğer talep gelirse onunla alakalı da bir yazılar hazırlarım.
Tekrar görüşmek dileğiyle
Sevgiler.